To be a nutter, you got to become one

:: þriðjudagur, febrúar 18, 2003 ::

borgaraleg óhlýðni

Í tilefni drottningarviðtals DV við Magga Kjartans, hef ég eftirfarandi fram á að færa.

Vissulega nær fólk sér í tónlist í gegnum netið ókeypis, það er staðreynd, sem verður á engann hátt umflúin, enda fólk fyrir löngu orðið þreytt á okri þeirra sem selja plötur(þá á ég ekki við flytjendur, sem ég veit fyrir víst að fá e-ð borgað af upptökufyrirtækinu, sem síðan fær borgað fyrir plötuna). Ég hef heyrt þá tölu, að í bandaríkjunum kosti upptakan $ 1 á hvern disk, sem síðan er seldur á lágmark $ 10, ég er viss um að hægt sé að heimfæra þetta á Ísland. Þarna er því ekki verið um verndun á höfundarréttinum að ræða, er það? Þetta eru að vísu getgátur, en fyrr en þeim hefur verið svarað, lít ég á þær sem heilagan sannleik, enda engin mótrök komin fram af hálfu STEFS

Ég minni á, að 11.gr. laga númer 73/1972, heimilar að einstaklingur geri allt að þrjú eintök, sér til einkanota. Ég hef hvergi séð neinar takmarkanir á þessum einkanotum, samanber lögjöfnun á 1. gr. alm. hgnl.(þar sem segir: "Eigi skal refsa manni, nema hann hafi gerst sekur um háttsemi, sem refsing er lögð við í lögum, eða má öldungis jafna til hegðunar, sem þar er afbrot talin.
[Viðurlögum samkvæmt VII. kafla laga þessara verður ekki beitt, nema um þau sé mælt í heimildum þeim, sem greinir í 1. mgr"

Hvað er borgaraleg óhlýðni? Það var borgaraleg óhlýðni, þegar vinnuhjú voru að sofa hjá(vitandi að það væri bannað) á tímum stóradóms, það er borgaraleg óhlýðni að almenningur verji sig gagnvart lögum sem ho/b>num þykja óréttmæt<, það er borgaraleg óhlýðni hjá sjóntæknifræðingum, að stunda sjónmælingar, þvert í trássi við lög.

Viti einhver eitthvað, sem ég hef ekki birt, er sá hinn sami, vinsamlegast beðinn um að hafa samband við mig
:: jójó 1:01 e.h. [+] ::
...